domingo, 24 de diciembre de 2017

I PER NADAL...

I per Nadal …
Ens trobarem un cop més amb la família, ens posarem tips de menjar i tornarem a dir això de : 
-Estic massa tip.  Ja se sap, aquests dies com són. Ups !, m’engreixaré i després tocarà aprimar-se . ES menja sense voler, sense sentit, sense ànim i per inèrcia.  
(Tot això, òbviament,  ho direm amb una copa de vi o de cava a les mans acompanyada d’algun aperitiu o torró)

Ens alegrarem de trobar-nos amb els tiets i els cosins o els pares i ens cansarem perquè tot plegat, tres dies seguits amb família, per a molts…és massa. (Òbviament això no ho direm, perquè no toca i perquè un cop a l’any que ens trobem...Potser no fa mal)
 Amunt i avall amb els nens, i tenir el plannig fet de cada dia per saber on toca anar. I escollir el modelet o roba diferent per canviar. I d’altres prepararan el dinar amb l’alegria de sempre perquè mai és un problema cuinar per 20. I si aquest any ,algú nou ha d’aparèixer...Doncs que s’apunti al carro, no vindrà d’un plat!!
Obrirem regals , si hi ha nens i si tots som adults, ja veurem, perquè sovint  la il·lusió fa mandra  quan ets gran, perquè jugar no està de moda, perquè els jocs són pels nens...(Quina errada!!).
I així passarem tres dies.  
I després cap d’any. Buscarem un pla si és que no el tenim . I de sobte tindrem  20 o potser és l’any on et trobes més penjat que un fuet i anar-se’n a dormir després de les campanades, no és una opció dolenta...De qualsevol manera entrarem en el 2018. I vindran els reis. I tornarem a dinar junts i ens menjarem el tortell i a algú li tocarà la fava i haurà de pagar i  a un altre li posarem una corona de rei momentània perquè la gaudeixi. I viurà d’il·lusió efímera. O no, perquè al cap i a la fi, depèn d’el que esculli. 
Llavors, s’hauran acabat les festes.

I suposo que com la majoria, si després fem la reflexió , no ens tocarà un altre que sentir-nos agraïts. Agraïts amb la vida. Per tenir una família i poder discutir amb qui sigui d’ells i fins i tot cagar-te en ells, si s'escau . Per poder escollir entre 2 o 3 plats exquisits. Per poder optar a tenir il·lusió essent adult i per veure i sentir  , que això (tenir-ne màgia, il.lusió)  és meravellós .  Per poder dir que a algú se li ha oblidat la planta vermella i que s’han oblidat de tu perquè no t’han portat el ramillet de la sort. Per poder parlar de que aquest any de nou , ens ha tocat salut de nou....

Perquè hi ha moltíssima gent que no hi viu la naVIDAd , com tocaria viure-la.
I perquè crec que en molts casos, som una gran majoria (en molts diferents aspectes).

Molt bones festes a tothom i feliç any 2018. Els millors desitjos per a tothom.
I llarga vida als pallassos. 


Ana Adán . 24 de Desembre 2017

miércoles, 22 de noviembre de 2017

Y NO TE DEJARON SER

Y no te dejaron ser

Y  no te dejaron ser.
Ni pensar,ni sentir ,
ni ver, ni soñar.
Tenías 21 años y no te dejaron ser.
Ni opinar libremente,
ni crecer, ni vivir.
Probablemente por cómo pensabas,
o por quién eras,
o por lo que amabas
o por lo que creías…
O simplemente fue la envidia,
o el terror o el deber.

No te dejaron.




A ti,  Leonardo Muñoz Perales y a todas aquellas personas que perdieron la vida bajo el gobierno franquista y de las que nunca más se supo.
A los 15 de Pomer.
Por el derecho a la recuperación de la memoria histórica


miércoles, 8 de noviembre de 2017

Cuando alguien te quiere

Cuando alguien te quiere ,se queda. 
Cuando alguien te quiere ,se queda, no se va, no da largas, no evita, no huye. Cuando alguien te quiere, entiende ,comprende, mira y abre los ojos primero hacia su ser y luego hacia el tuyo, porque eres un igual. Cuando alguien te quiere.

Porque en el "te quiero" , debo demostrar tus deseos y no únicamente los míos.

Cuando alguien te quiere debe ser una compensación de dos partes, no únicamente de una. 
Cuando alguien te quiere. Responde. Contesta. Se enfrenta. No lucha. Adelanta. Vence.
Cuando alguien te quiere.Te abraza y te acompaña. Cuando alguien te quiere.

Se entiende que no es solo un "yo", que también hay un "tú" y que , lo más importante, hay un nosotros. Se lo cree. Cuando alguien te quiere.

Se necesitan palabras de ternura y de cariño. Se necesita claridad, transparencia, comprensión, dedicación. Cuando alguien te quiere.

Cuando alguien te quiere, no es el apego o el deber quién manda. O sí. Porque cuando se quiere también existe la responsabilidad.  Cuando alguien te quiere, te abraza. Con todo lo que abarca ser uno. Cuando alguien te quiere manda el alma. 

Cuando alguien te quiere, se queda, no se va.


Ana. Octubre 2017

Quiero ser


Quiero ser mínimamente tan fuerte como tú lo eres.
Pragmática y menos emotiva.
Pragmática y (aparentemente )menos emotiva;
como tú lo eres, como yo lo soy. 
Quiero ser fuerte y emotiva.
como yo lo  soy, como tú  lo eres. 

Quiero que me dé igual,
el número de veces que falle.
Como yo  soy, como tú eres. 
Y quiero aprender a cada paso,
como tú lo haces , como yo lo hago. 

Y tirar siempre adelante.
Y tener la mente abierta.
Y poder hacer lo que quiera, fuerte. 
Y saber caminar en lo mío,
Y respetar siempre lo otro.
Como tú lo haces. Hacerlo mejor.
Quiero ser una parte de lo que tú eres,
junto a otra parte grande mía,
que sume.
Ser fiel a mis principios.
Luchar por hacer posible mis más preciados deseos.
Cuidar mis sueños más valiosos. 

Como tú lo has hecho.
Como continúas haciendo.
Como yo he aprendido y hago. 

Quiero que cada día ,
siga siendo una afirmación en la vida.
Como tú lo eres. Como yo lo soy. 

martes, 23 de mayo de 2017

PETIT POEMA PER SOMIAR COM QUAN ÉREM O SOM PETITS.



M’imagino que somio,
desperta o amb els ulls tancats,
que camino a poc a poquet,
per un camí desfilat.
M’imagino que somio ,
desperta o amb els ulls tancats,
que camino ben de pressa,
per aconseguir allò desitjat.
M’imagino que somio,
que pinto amb el cor de l’ infant,
que desprèn tota la puresa
per tirar sempre endavant.
M’imagino que somio .

viernes, 17 de marzo de 2017

CLIENTE PLATINO

CLIENTE PLATINO
Soy cliente platino,
en una compañía.
Queda muy distinguido 
Y suena diferente,
¡Vamos!¡Que me siento bien!
Así , de repente:
- ¿ES Ud. la señora Platino?
- Sí, soy yo - respondo al instante, alegremente.
- Es que por ser platino,
tendrá un trato diferente
y empezaré por adecuar mi registro
mi lenguaje y mi formalidad.
Aunque no me importe un comino
por qué narices llama,
esto es un trabajo
y me exigen puntualidad,
simular empatía
y mucha formalidad.
Y como en cualquier trabajo, señores,
un poquito de frivolidad.
- Disculpe, llamaba por el tema de un abono.
- Sra. Platino,¡no me diga! Menudo disgusto ¿Pendiente tiene esto? No se preocupe, solucionaremos su problema .Dígame nena. ¡Ay no ¡Qué inconsciente! Lo siento, esto salió de mi mente, pero no lo pienso, no soy un indecente. ¿Desde cuándo tiene usted este tema?
- Desde que soy clienta platino. Se me subió el título a la cabeza, no sé…Fue como si hubiera bebido litros de cerveza…Y tanto lo gocé y me creí el platino, el oro, el bronce , la plata… Y resulta que ustedes, al parecer me han tratado cual hojalata … Y no he cobrado mi abono… ¡Menuda mala pata! Es que me creí sus palabras, señor… ¿ Es esto de insensata? Las interioricé tanto…
- Sra. Platino, si usted quiere su abono, tendrá que saltar aproximadamente unos 300 teleoperadores ( educados, correctos, todos ellos , muy vendedores) , seguir y contestar preguntas clave, teclear números dependiendo de lo que decida , responder con tono suave…También mostrar seguridad, con toda la red telefónica, será divertido ya lo verá...
Y esto no se acaba fácilmente. Si conseguimos solucionar su problema , la llamaremos de nuevo, al rato o a los dos días; de sorpresa, para que se quede no helada, sino tiesa. Y nos dé su valoración por nuestro servicio, si ha sido satisfactorio o este proceso de abono ha sido peor que un maleficio.
Gracias por su llamada.

ENCUENTROS

- ¿Cómo os conocisteis?
- Caminando.
- ¡Ah!..¿sí?¿Y qué pasó?
- Nos miramos la palabra , nos medimos la mirada, y nos enamoramos. Nos enamoramos ,al paso.

domingo, 12 de marzo de 2017

LOS ESPACIOS DEL SUEÑO

Los espacios del sueño…
Los espacios del sueño son los sitios de nuestras verdades más bonitas y oscuras, más misteriosas, sencillas y tediosas…Son nuestras esencias.
Los espacios del sueño permiten mi adicción que no es contradicción. ¿O sí? pero me vale porque sino todo se sale o nada vale y todo es banal o trivial ... y entonces no es divertido...


7 de marzo de 2015

FLORETES

Floretes de primavera…
Al meu estomac passen moooooolllltes cosetes!!!
Ups!! Crec que tinc floretes…
És primavera i tinc ganes d’estimar … Tralarí –tralarà!,
què bonic serà!!
I les meves hormones , que són ben “mones”,
miren al cel ,miren a dintre, miren a fora,
Si us plau!!!…Que ja no és tant d’hora!!
Potser s' ha de pensar …
A qui es vol estimar? Però si hi ha dubte ,
estima a tothom… i ... Chim –pom!!
És la teva essència,
tingues paciència ...
I sobre tot... Presència...
Visca la primavera,
Però també que visqui l’hivern,
perquè les etapes cap a dintre i sense llum,
també són de moviment...
molt més profund, Chis pum !


12 de marzo de 2015

martes, 21 de febrero de 2017

COMPARATIVAS DE LA LENGUA CON LA PROPIA VIDA. (Formación de palabras)


(Formación de palabras)
Y hoy: el mundo ESPECTACULAR DE LA COMPARACIÓN Y LA DERIVACIÓN… ¡MUY BESTIA!
La lengua, tiene mucho que ver con la vida, con nuestro mundo, como ya bien sabemos. Las palabras se comportan muchas veces (la mayoría) como nos comportamos las personas, pero no nos lo dirán nunca…Son sutiles y guardan sus secretos…Bien, eso también lo hacemos nosotros...¿lo veis?

El proceso de composición por si no lo sabíais, es un proceso de enamoramiento “bastante obvio” y bastante fuerte . Bien , os explico , dos lexemas se enamoran “muy mucho”, fuerte, tan fuerte ( sí, sí, de ese amor que dices “¡ay qué plasterrrrrrrrsss!,¿no?) , que sin darse cuenta, todo lo hacen juntos . Poco a poco , estas dos personas son observadas por la gente como un solo concepto, una única idea , es decir : el uno con el otro y el otro con el uno. Es una asociación, ellos dos tienen un sentido: AMOR, AMOR, AMOOOORRRR …Dos personas diferentes unidas y con un sentido común, pero mucho más allá, con un significado propio cada una de ellas ¿sí? Muy bonito y esencial para que esa CONJUNCIÓN funcione... Cada uno de los enamorados serían los lexemas y el sentido que tendríamos de cara a la gente sería la composición, porque los dos juntos tenemos sentido, pero separados también ,¿eh? … ES MUY MARAVILLOSO…LO SÉ. Y ahora hay que pensar, si eres una palabra compuesta o no…¡Eh! Pero no te preocupes si no lo eres…porque… la lengua ofrece miles de posibilidades y formas de amor, ¿de acuerdo?.
Mira la derivación también es un proceso AMOROSO o de ENAMORAMIENTO, pero de otro estilo. 
Lo que tengo claro es que la derivacón aparece con un espíritu femenino ,porque las palabras derivadas o las personas derivadas nacen de una madre (“lexema”). La madre “lexema” es creadora, es vida… así que la mujer es el lexema en este caso y el bebé que nace es la palabra derivada…¡Mirad qué chulada! El recién nacido mantendrá el lexema , es decir, la raíz, el origen … Pero su forma será suya propia, su significado suyo, su sentido, su forma, tendrá sus morfemas derivativos , que los ha conseguido en proceso de gestación y que lo convierten en una palabra nueva con significado propio. Es decir una palabrita nueva que sería diferente a la mamá, ¿Lo veis? MUY BESTIA ,TAMBIÉN. 
(Por cierto, y ¿la parasíntesis? ¿Cómo lo podríamos comparar? Lo dejo para la próxima reflexión.)
Por otra parte para distinguir los morfemas derivativos de los flexivos, podemos seguir el ejemplo de la mamá . La mamá , en su estado de buena esperanza, se encuentra con esos morfemas derivativos que serán los que creen el bebé derivado. Sin embargo, ¿Con qué se encontrará esa mamá cuando los morfemas son flexivos? Mmmmm…
Lo primero es que cambiamos de personaje. Ahora es una chica común, sencilla y con un toque excéntrico … Esta chica, un día, despistada en su mundo, se cae y se da un golpe, y le sale un chichón en la cabeza , por lo tanto le cambiará un poquito la forma de esta ¿a que sí?. Pues ese chichón sería un morfema flexivo…¿Por qué? Porque le cambia la forma, pero no su significado… Ella, seguirá siendo un poco “locatis” y despistada….(¡jejeje!)

lunes, 20 de febrero de 2017

OCELLS

"Quan els ocells tremolen i no volen
és perquè necessiten una abraçada
gran o petita, desmesurada. 
 Quan els ocells tremolen i no volen
necessiten una empenta 
d’algú que els estimi
i vagi amb ells
a les palpentes".